Terwijl in Den Haag de formatie nog zo ongeveer begint, maakt ZAP zich op voor z’n eigen politieke hoogtepunt: de Algemene Ledenvergadering.
Het jaarlijkse moment waarop de leden hun stem kunnen laten horen — en soms zelfs mogen stemmen. Alleen gaat dat bij ZAP allemaal een stuk nuchterder dan in Den Haag. Debatten voeren doen we hier het hele jaar door: langs de lijn, in de kantine of in de bestuurskamer. Wat men vindt van het gevoerde beleid, wordt zelden opgestuurd in een notitie — dat wordt gewoon hardop gedeeld bij de koffie of een biertje. Of – een enkele keer – krijgt het bestuur een telefoontje, mailtje of appje.
Ook voor nieuwe ideeën is zelden een vergadering nodig. Als iets goed is, gebeurt het meestal gewoon. Democratie in z’n puurste ZAP-vorm.
De opkomst op de ALV is nooit groot. Vandaar dat het bestuur de bijeenkomst handig na de donderdagtraining plant. De spelers zijn dan toch al op het complex, en een deel was toch al van plan om nog even in de kantine te blijven hangen. En laat daar op dat moment nou net het voltallige bestuur staan, klaar om zich te verantwoorden.
Aan de stamtafel heeft zich dan vaak de zevende colonne verzameld: een groepje oud-leden en super vrijwilligers die alles weten, alles vinden en met hun geluiden (“oeoeoeoe!” of “aaaaaa!”) laten weten wat ze vinden. Een soort Engels Lagerhuis, maar dan rond de stamtafel.
Er is altijd wel een reden om niet te gaan. “Alles loopt toch goed?”, of “Ze redden zich wel.” En eerlijk is eerlijk: als het goed is, zijn de belangrijkste zaken allang besproken en de bestuursfuncties al in harmonie ingevuld.
Toch is het de moeite waard om eens wél te komen. Je krijgt een breder beeld van wat er allemaal speelt op de club. Je hoort waar het geld heen gaat, wie zich voor wat inzet — en bij een positief financieel resultaat trakteert de penningmeester zelfs op een drankje.
Dus: donderdag 6 november om 21.30 uur. Eerst trainen, dan stemmen.
Voor saamhorigheid, plezier en een club waar iedereen telt.
De Luistervink
