Den Helder Op een periode in de jeugd bij Always Forward na voetbalde Dylano Vital tot dit seizoen bij FC Den Helder. ,,Ik woonde toen bij mijn vader in Hoorn. Maar Den Helder is mijn stad.’’ Voor het eerst voelde hij de behoefte om verder te kijken. Hoewel, stel dat de nacompetitie naar de eerste klasse was gewonnen? ,,Dan was ik waarschijnlijk gebleven.’’

Dat gebeurde niet. IVV profiteerde in de barrage van een rode kaart bij de tegenstander en draaide een op zich verloren wedstrijd in tien minuten helemaal om. De Landsmeerders promoveerden. ,,We hebben het maximale uit het seizoen gehaald. Dat we een periode pakten was ook voor mij een verrassing. Toen geloofden we wel meteen dat promotie erin zat.’’

Hij gaat bij ZAP in de herkansing. Als vervanger min of meer van Marvin La Croes die de omgekeerde weg bewandelt. ,,Ik heb vaak tegen die club gevoetbald. Het was altijd een goed team. Natuurlijk speelt mee dat John Dobma er aan het roer staat. Hij was trainer van Den Helder 2 toen ik onder Ron van der Gragt als zestienjarige bij de FC debuteerde. Ik sloeg de A-junioren over en ging meteen door naar de selectie.’’

Vital hoorde ook van zijn vriend David Albert goede berichten over hoe het voetbal in Breezand wordt benaderd. Zijn gevoel nu? ,,Den Helder had meer individuele kwaliteiten, maar soms voetbalden we zonder plan. ZAP is meer een collectief waar spelers elkaar makkelijker vinden. Ik heb geluisterd naar John en David, naar wat de plannen zijn. Hun antwoorden klonken overtuigend.’’

En nu doorgroeien. ,,Ik ben een dribbelaar die houdt van acties, één tegen één. Avontuurlijk, ja. Dat kan wel eens misgaan en dan moet ik er achter aan. Want als ik de bal verspeel is het mijn verantwoordelijkheid om hem terug te krijgen. Ik wil investeren in mijn nieuwe team, belangrijk zijn voor de ploeg. Dan zie ik wel welke doelen we samen kunnen stellen. Ik ben hier goed opgevangen door leuke mensen met wie ik meteen goed op kon schieten.’’

Voor de trainer, zegt Dylano Vital, is hij een makkelijke jongen. ,,Ik zal altijd doen wat er van me wordt gevraagd. Als ik me serieus op voetballen richt weet ik zeker dat ik kwaliteiten heb om hogerop te komen. Nu zijn er ook andere dingen die spelen. Ik werk bij de marine. Een functie aan de wal, maar de kans op varen is er altijd. Je weet alleen nooit wanneer.’’

Ook bij zijn werkgever wil Dylano Vital als het hem gegeven is graag hogerop. ,,Ik ben nu matroos en wil korporaal worden om wellicht door te groeien naar de staf en verder. Daarvoor moet ik cursussen volgen. Ik leer op zich makkelijk. En wat ik niet snap kan ik vragen.’’ Nog één keer terug naar Den Helder. Zijn beste periode? ,,In de derde klasse, het kampioensjaar. Vraag maar eens aan Kenny Gerssen hoeveel ik assists ik hem toen gaf. Daar ben ik van, aangeven. Het scorend vermogen moet omhoog, vindt de trainer. Maar hij niet alleen hoor. Ik moet meer doelpunten maken, dat eis ik van mezelf.’’