Komen en gaan (ZAP – HSV).

Boer Koekoek zei eens: “Er is een tiet van komen en er is een tiet van gaan.” De markante partijleider van de verre voorloper van de BBB had natuurlijk helemaal gelijk. Dat geldt in de sport, in de politiek maar eigenlijk in alles. Pensioen is daar een mooi voorbeeld van. Anders hadden we wel tot onze dood door moeten werken. Alleen is de vraag vaak: wanneer is de tijd om te komen, ga je op tijd weg of blijf je te lang? Heitinga? Trump? Wie zal het zeggen: Er zijn te weinig mensen die in de spiegel kijken en dan de woorden van Koekkoek herhalen.

Nadat Kymani Apeldoorn ala Rob Rensenbrink, alias “het slangenmens”, tussen de HSV spelers door slalomde en beheerst scoorde, floot scheidsrechter Roeleveld voor het begin van de wedstrijd. Ik zag de scheidsrechter bij ZAP arriveren met een rolkoffer zo groot dat ik dacht dat hij 3 weken zou blijven. 

HSV? Uit helemaal maar ook thuis een lastig te bespelen ploeg. Welke ploeg haakt aan bij de top bij winst?

De opstelling was verrassend omdat spijtoptant Bram B weer lid geworden was en meteen een basisplaats van de trainers had gekregen. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.

Met de windkracht 8, dwars over het veld, begon de wedstrijd op een verrassend goed veld. Leo en zijn kornuiten mogen trots zijn!

De eerste 15 minuten was HSV meer aan de bal en probeerde te voetballen. ZAP gebruikte meer de lange bal en had in deze fase moeite om de bal wat langer in bezit te houden. De wind speelde hierbij ook een grote rol. Omdat HSV voetballend beter voor de dag kwam wist HSV ook de openingstreffer te maken. In de 18e minuut sloop een HSV speler uit de rug van Bram B die dat met een sliding herstelde. In de kluts kwam de bal voor Siem Karels die voor HSV de 0-1 maakte.

Hierna zette ZAP wat meer aan en wist HSV redelijk op eigen helft vast te zetten. Veel kansen leverde dat niet op maar je voelde aan je (koude) water dat de 1-1 eerder ging vallen dat de 0-2. 

Een vrije trap, in de 27e minuut, van aanvoerder Nick, aan de linkerkant halverwege de HSV helft, kwam bij de tweede paal waar Dyllan de bal in de doelmond bracht. Wederom een kluts en de bal viel voor de voeten van Jon die niet nadacht (zijn sterkste punt?) en de gelijkmaker binnen schoof.

Met deze stand floot de in mijn ogen goed leidende scheidsrechter Roeleveld voor de rust. Ik moet wel even aanhalen dat het leek alsof Bram B niet weggeweest was. 

De tweede helft begon zonder dat de technische leiding van ZAP had gewisseld. 

Het spelbeeld in het begin van de tweede helft was niet veel anders dan die van de eerste helft. Wel leken beide ploegen iets meer aan wind te zijn gewend. In de 57e minuut kwam de bal uit een wederom een kluts bij een HSVer. Deze stuurde de maker van de 0-1 weg in de vrije ruimte richting de ZAP goal. Tygo kwam zijn doel uit en het werd een wedstrijd binnen een wedstrijd. Wie was er eerder bij de bal….Tygo of Siem Karels? Het werd 1-2 voor HSV.

Na de nieuwe achterstand was het weer de beurt aan ZAP maar het was HSV die de wedstrijd op slot had kunnen gooien. Job liet namelijk een bal onder zijn voet doorglippen waardoor er opnieuw een sprintduel ontstond tussen Tygo en een HSV speler. De HSVer wist de bal richting het doel te schieten maar Job was op tijd om de bal voor de doellijn weg te halen en daarmee zijn slippertje meer dan goed wist te maken.

Nadat Chiel een gele kaart kreeg omdat hij iets te laat was met een tackle, werd er bij ZAP gewisseld. Jesse en Jari kwamen voor Jon en Jens.

Na een blok op het middenveld van ZAP kwam Job in balbezit. Deze aarzelde niet en speelde Finn aan. Ook Finn kende geen twijfel en speelde de bal door op de diepgaande Chiel. De bal kwam heerlijk stuiterend voor de voeten (of knieën?) van Chiel en kon de bal daarom met een geniepig lobje  over de HSV keeper krijgen voor de 2-2. Daar de gelijkmaker in de 70e minuut viel, had ZAP, maar ook HSV, nog tijd om voor de 3 punten te gaan. Op het moment van de gelijkmaker had ZAP daar  iets meer recht op dan HSV.

5 minuten na de gelijkmaker werd een hoge bal door Dyllan doorgekopt en kwam voor de voeten van Jesse. Met de instelling “nooit geschoten is altijd mis” waagde Jesse het erop. Op een magnifieke wijze, een soort lobachtigschot of schotachtigelob, maakte Jesse de 3-2 en werd hiermee de matchwinnaar omdat scheidsrechter Roeleveld bij deze stand affloot. 

Voordat er werd afgefloten werden Dyllan, iets geblesseerd, en Bram B, tegen kramp aan, gewisseld voor Luc en Stijn.

Een belangrijke overwinning waarmee ZAP HSV achter zich hield en de aansluiting met de top wist te behouden. Volgende week weer een wedstrijd met dezelfde belangen. Geen tijd om te verslappen dus!

Als je een tijdje niet in het voetbalwereldje ronddartelt weet je wat je mist. Het “spelletje”, de teamgeest en saamhorigheid, de onderling gemaakte afspraken nakomen en met z’n “allen” toewerken naar een goed resultaat en op een langer termijn naar een gezamenlijk vastgesteld doel.

Dan sta je voor de spiegel en je erkent dat je je antwoord te vroeg had gegeven. Je “tiet om te gaan” was nog niet gekomen.

Frank (de) B.

PS: over komen en gaan gesproken….is de scheids blijven slapen?