Tot het gaatje! (DWB – ZAP)

Als muziekliefhebber viel het me jaren geleden al op. Vele groepen wisten de bandnaam in te korten tot drie letters. Creedence Clearwater Revival kort de naam logischerwijs in, tot CCR. Deze band speelde eigenlijk recht aan rechttoe rock and roll. Ook Emerson, Lake & Palmer werd kort de naam in tot E.L.P. Deze band, mogelijk minder bekend, is de moeite waard om te luisteren en bracht een nieuwe stroming muziek in de jaren 70. Tot (mijn) slot kwam ook Electric Light Orchestra, E.L.O. genoemd, in de jaren 70 met een nieuwe stroming muziek. Ook zeer de moeite waard om eens te beluisteren. Zogenaamde popmuziek in combinatie met orkestmuziek. Ik hoor hersenen kraken van de lezers om erachter te komen wat deze aanhef te maken heeft met de wedstrijd tegen DWB…..

Op een prachtige 11 mei vertrok ik naar De Weere om daar de kampioen ZAP te aanschouwen in de hoop dat ZAP de sportieve plicht gaat doen. Ik vertrouwde erop dat dat wel gaat gebeuren. Een prachtige vereniging waar het dorpscafé / – restaurant tevens de kantine is. Waar vind je dat nog?

Aangekomen aan de rand van het veld leek het mij op een steppe, ieder geval een “grasmat” dat smeekte om water. Maar goed, DWB en ZAP moeten het er mee doen. De wedstrijdbal lag keurig klaar op een houder om gepakt te worden vlak voor de aftrap. De scheidsrechter van vandaag, de heer Zuidam, pakte tijdens zijn warming-up de bal, gooide deze omhoog en legde de bal in zijn nek “dood”. Deze truck herhaalde hij twee keer waarvan ik me afvroeg wat het voor nut had?

Heel leuk om te zien was dat DWB een soort erehaag had gemaakt waar tussendoor ZAP het veld op moest komen. Ook werd ZAP gefeliciteerd door de aanvoerder met een groot bos bloemen. Mooi gebaar!

Nadat de scheidsrechter de wedstrijd in beweging had gefloten vroeg ik me af waarna ik aan het kijken was. Het was erg rommelig en DWB wilde er een fysieke wedstrijd van maken, wat op zich niet erg is. Daarvoor heb je ook een scheidsrechter nodig en deze liet lekker veel toe. Het spel golfde door onnauwkeurigheid heen en weer. Ook het veld helpt niet mee om er een mooie wedstrijd op neer te leggen.

Na een kwartier gerotzooi was de 0-1 geheel passend bij het spel. Bram L kwam het 16 meter gebied van DWB binnen lopen maar speelde de bal iets te ver voor zich uit. Om de bal alsnog bij een medespeler te krijgen maakte Bram een sliding en raakte de bal met het uiterste puntje van zijn schoen. Millimeter voor millimeter rolde de bal naar de keeper die dacht de bal op te rapen. Maar de bal rolde zowel door zijn handen als door zijn benen en bleef achter de doellijn liggen. 0-1. De keeper wilde door de grond zakken maar dat lukte hem niet omdat deze te droog en te hard was om dat te laten lukken.

Veel lol had ZAP niet aan de voorsprong want vanaf de aftrap werd het meteen 1-1. Een lange vrije trap, bijna vanaf de middenlijn, belandde bij de tweede paal waar het luchtduel door DWB werd gewonnen waardoor de 1-1 kon worden binnen gekopt.

Op slag van rust werd het toch nog 1-2 door Sem. Een verre ingooi van Dyllan kwam voor het doel waar de kleinste van de kluwen spelers voor het doel, Sem, de bal binnen kopte.

Maar nog dichter bij de op slag van rust werd het 2-2. Een voorzet van DWB plofte tussen de Devlin en de verdediging in waar de DWB spits opdook en van dichtbij de 2-2 maakte,

De eerste helft was een zeer rommelige waarvan je niet kan zeggen dat er niks gebeurde. Ook de scheidsrechter floot wat rommelig waardoor de duidelijkheid in het veld van wat wel en niet mag ook niet helder werd. 

De tweede helft begon voor ZAP zonder wissels. In de vijfde minuut plukte David een bal uit de lucht en speelde zijn tegenstander voorbij. Kennelijk was de verdediger, nr 17, het zat en schopte David van achteren neer. David sprong op en liep fel naar nr. 17 toe die theatraal naar de grond ging alsof David hem een kopstoot had gegeven. Wat er daarna allemaal geschreeuwd werd, heb ik niet gehoord. Wat ik wel zeker weet is dat David fel reageerde op het “natrappen” maar zeker geen kopstoot gaf. Nr 17 werd bestraft met een gele kaart en David met een rode.
Nadat de scheidsrechter even een afkoel moment inlaste, ging de wedstrijd weer verder met 11 tegen 10. Ooit heeft iemand de spreuk in de wereld gebracht die door mijn hoofd schoot, namelijk: “Elk nadeel heb zijn voordeel!” Een dat bleek ook. ZAP moest zich nu laten zien om niet als kampioen met een nederlaag of gelijkspel uit De Weere te vertrekken.

DWB zag zijn kans schoon en wilde erop en erover. Echter, ZAP liet zien dat zij niet voor niets kampioen was geworden. Stroopte de mouwen op en schakelde bij. Waar DWB vooral gevaarlijk was met corners en hoge voorzetten probeerde ZAP het te doen via een aanspeelpunt in de aanval. Na een aantal luchtaanvallen, waarvan er een door Edo uit de doelmond gekopt moest worden, werd het toch 2-3. Finn werd met een man in zijn rug aangespeeld en kaatste de bal op Jesse (ingevallen voor Bram L.) die schuin op de keeper afging en laag binnen schoot.

Meteen hierna kwam DWB weer gevaarlijk voor het ZAP doel met een hoge voorzet. Met geluk  voor ZAP ging deze rakelings over. Waar DWB het overwicht aan een speler meer niet kon uitdrukken, deed ZAP net of het gewoon 11 tegen 11 was. Een lage uittrap van Devlin werd door Bram B behoorlijk van richting veranderd waardoor de DWN verdediging op het verkeerde been stond en slecht uitverdedigde. De voor Sem ingevallen Jens zette druk en veroverde de bal. Gaf deze voor op de meegelopen Finn die de hoek voor het uitzoeken had en de 2-4 maakte.

Kort hierna maakte scheidsrechter Zuidam een einde aan de wedstrijd en nam ZAP na een wedstrijd met bloed, zweet en tranen, de drie punten mee.

Ik vond het mooi te zien dat ZAP, ondanks het behaalde kampioenschap, niet de  “om des keizers baard” mentaliteit had en er vol voor ging, hoewel het spel niet best was. Daarbij dwong DWB maar ook de scheidsrechter ZAP om tot het gaatje te gaan om de drie punten aan het duel over te houden. Ik hoop dat ZAP nog twee keer tot het gaatje gaat omdat er nog twee tegenstanders zijn die graag van de kampioen willen winnen.

Met het tot het gaatje gaan is het bruggetje gelegd om terug te komen bij het begin. E.L.O. is ook een, net als ZAP, afkorting met drie letters. Maar waar het om gaat is dat ook E.L.O. vaak tot het gaatje gaat. Als je E.L.O. op de radio hoort is het vaak met het alom bekende nummer Mr. Blue Sky dat dan op de radio tot het gaatje wordt gedraaid. Als, gok ik, enige nummer dat altijd helemaal gedraaid wordt op de radio om de befaamde slotzin van het nummer te horen. Is die zin bekend?

Frank (de) B.