Ik dacht altijd dat het woord “lankmoedig” negatief was. Maar dat is dus niet zo. Letterlijk betekent “lankmoedig” lang van moed zijn. Of anders gezegd; een lange adem hebben. Een lange adem, die heb je nodig als iets erg lang duurt, als er voor je gevoel maar geen einde aan komt, en als je de neiging hebt om het maar op te geven, het te laten zitten of het af te laten weten.
Het was het net niet maar wel bijna een “do or die” wedstrijd. Drie punten zijn (bijna) een must. Daarmee sluit je aan bij de grote groep ploegen die de degradatie dans of die van de nacompetitie proberen te ontlopen. Die groep is groot dus aansluiten moet mogelijk zijn.
Nadat de pupil van de week d’r goal had gemaakt werd door scheidsrechter El Hajjaji voor het begin van de wedstrijd gefloten. Al snel liet ZAP het betere van het spel zien en leek het erop dat Medemblik wachtte op een foutje van ZAP of op de snelheid van nummer 7 of op een toevalligheid of een combinatie van het opgesomden…
Al snel kwam de eerste kans voor ZAP doordat Paul, terug van weggeweest, diep ging en de bal ontving en alleen voor de keeper kwam. Tot drie keer toe werd de bal tegen de tot buiten het strafschopgebied uitgelopen keeper aangeschoten, waarbij de keeper bij de derde keer bewust hands maakte. De in mijn ogen wat pedante scheidsrechter gaf ZAP hiervoor een vrije trap en liet de actie van de keeper onbestraft. De vrije trap van David werd door de muur tot corner verwerkt. Wat wel vaker in deze competitie gebeurde, gebeurde nu weer. Vanuit “onze” corner schakelde Medemblik razendsnel om en counterde zeer gevaarlijk. Gelukkig kon Devlin de nul houden. Weer een kans voor ZAP na een balverovering van Bram L. die David aanspeelde en vanuit een moeilijke hoek niet tot scoren kwam. David zorgde weer voor gevaar door zijn man uit te spelen en de bal terug trok op de 11 meter stip waar Nick de bal net niet lekker raakte om de keeper te laten vissen.
In de loop van de eerste helft werd wel duidelijk dat de scheidsrechter veel toeliet wat iets in het voordeel was van Medemblik omdat zij meer de fysieke strijd aangingen dan ZAP en omdat ZAP wilde voetballen.
Na een mengeling van een ZAP foutje en een toevalligheid werd het 1-0. Een hoge bal werd slecht beoordeeld waardoor de spits alleen op Devlin af kon gaan en de 1-0 maakte tussen de benen van Devlin door.
De hoek waar de klappen vallen is dus nog steeds niet door ZAP verlaten hoewel ZAP beter voetbalde en dit keer ook kansen creëerde. Als je in de genoemde hoek zit, zit het geluk ook niet mee. ZAP liet het er niet bij zitten en bleef het initiatief houden. Een slechte uittrap van de Medemblikker keeper belandde bij David. Zijn schot werd geblokt en de rebound, een boogbal, van Bran B ging net over. Kort hierna gaf David een steekbal op Nick die op de handen van de keeper schoot. Via die handen kwam de bal, dacht ik, op een ZAP bovenbeen en liet het net bewegen. 1-1. Een op dat moment zeer terechte stand en, wat even later bleek, ook de ruststand.
Ik heb de eerste helft een beter ZAP gezien dan die ik de laatste weken zag. Wat wel hetzelfde was, was het niet kunnen afdwingen van een beetje geluk en een (mindere) tegenstander die bekwaam een fout afstraft. Positief was dat ZAP na de 1-0 niet het koppie liet hangen.
De tweede helft begon met Joris en Jens binnen de lijnen. ZAP bleef beter voetballen maar Medemblik bleef loeren op foutjes en naar toevalligheden. De sneller nummer 7 bleef eveneens dreigend.
De steeds meer warrig fluitende scheidsrechter bood ZAP de helpende hand door te fluiten voor een aanvallende overtreding terwijl de bal al in het net lag. Ik zag het niet, maar uit betrouwbare bron hoorde ik dat de goal terecht afgekeurd was.
ZAP kon het niveau van de eerste helft niet vasthouden en het “hoog” druk zetten werd halfbakken gedaan. Ook kwamen er grote ruimten op het veld wat veel vroeg van de middenvelders.
Op één kans van Medemblik na (bal werd door Edo uit de doelmond gehaald) was het ZAP wat de klok sloeg zonder goed te voetballen.
De nummer 4 van Medemblik maakte op David een waza-ari en even later op Job een ippon. Bij judo had hij daarmee de wedstrijd gewonnen maar in het voetbal betekend dat 2 keer geel, dus rood.
ZAP kreeg nog wel kansen via David (tegen de keeper, op de lat, prevaleerde een schwalbe boven een goede schietkans), via Bram B (met links te zacht naar een kruising) en via Finn (die teruglegde maar de drie schoten werden achter elkaar geblokt) maar het geluk ontbrak en werd kennelijk ook niet afgedwongen.
De eindstand werd / bleef dus 1-1 waar zowel Medemblik als ZAP niet veel aan hadden. In Medemblik had ZAP de routekaart kunnen ontvouwen, op weg naar lijfsbehoud. Nog steeds, hoewel het water aan de lippen staat, is het mogelijk, maar dan moet KFC volgende week verslagen worden. Er zijn nog 6 punten te halen en die zijn nodig om in de 2e klas te blijven. Direct of indirect.
Het komt dus aan op “lankmoedigheid”, dus het hebben van de langste adem. Deze is nodig om de strijd te winnen, omdat ik het gevoel heb dat er een positief einde aan komt, ik de neiging heb het niet op te willen geven, het er niet bij te willen laten zitten en het zeker niet wil laten afweten. Het woord “lankmoedig” past bij ZAP en zal ervoor zorgen dat we ook weer een keer geluk hebben.
Frank (de) B.
